آخرین دارو برای درمان گناه ... (چهارشنبه 88/7/8 ساعت 11:6 عصر)
کمیل یکى از یاران مخلص امیرالمؤ منین است ، مى گوید:
از امیرالمؤ منین علیه السلام پرسیدم ، انسان گاهى گرفتار گناه مى شود و به دنبال آن از خدا آمرزش مى خواهد، حد آمرزش خواستن چیست ؟
فرمود:
حد آن توبه کردن است .
کمیل : همین مقدار؟
امام علیه السلام : نه .
کمیل : پس چگونه است ؟
امام : هرگاه بنده گناه کرد، با حرکت دادن بگوید استغفرالله .
کمیل : منظور از حرکت دادن چیست ؟
امام : حرکت دادن دو لب و زبان ، به شرط این که دنبال آن حقیقت نیز باشد.
کمیل : حقیقت چیست ؟
امام : دل او پاک باشد و در باطن تصمیم گیرد به گناهى که از آن استغفار کرده باز نگردد.
کمیل : اگر این کارها را انجام دادم از استغفارکنندگان هستم ؟
امام : نه !
کمیل : چرا؟
امام : براى این که تو هنوز به اصل آن نرسیده اى .
کمیل : پس اصل و ریشه استغفار چیست ؟
امام : انجام دادن توبه از گناهى که از آن استغفار کردى و ترک گناه . این مرحله ، اولین درجه عبادت کنندگان است .
به عبارت دیگر، استغفار اسمى است شش معنى دارد؛
1. پشیمانى از گذشته .
2. تصمیم بر بازنگشتن بدان گناه به هیچ وجه . (تصمیم بر این که گناهان گذشته را هیچ وقت تکرار نکنى .)
3. پرداخت حق همه انسانها که به او بدهکارى .
4. اداى حق خداوند در تمام واجبات .
5.
از بین بردن (آب کردن ) هرگونه گوشتى که از حرام بر بدنت روییده است ، به
طورى که پوستت به استخوان بچسبد سپس گوشت تازه میان آنها بروید.
6. به تنت بچشانى رنج طاعت را، چنانچه به او چشانیده اى لذت گناه را.
در این صورت توبه حقیقى تحقق یافته و انسان توبه کنندگان به شمار مى رود
